Айгөл + Линар – 4
(Безнең гаилә тарихы)
Дәвамы. Башын биредә укырга: http://syuyumbike.ru/blogs/?blogger=16&id=319
1997 елның 4 ноябре.
Иртәдән үк үземне начар хис иттем. Бераз авыртып киттем бугай... Линар: «Иртәгә киләм», – дигән иде бит – килеп тә җитте һәм шунда ук: «Берәр дару алып керәм», – дип, даруханәгә чыгып китте.
Чемодан тутырырга керештем. Ул мине бераз читтән карап, күзәтеп торды да: «Бир әле, үзем тутырам, менә аны ничек эшлиләр – карап тор!» – диде. Хәрби кешеләрнең чемоданны ничек тутырганын мин шунда беренче тапкыр күрдем. Җигең – җиккә китереп, тәртип белән, пөхтә итеп... Ялгыш та бер буш урын калдырмыйча... Чемоданга миңа дигән бүләген – йомшак аяк киемен дә салды.
Инде өчәүләп чәй эчәргә утырдык. Шунда ул әни белән мине тагын бер шаккаттырды.
– Айгөл Италиядә булганда, без әти-әнием белән сезгә кыз сорарга киләбез, – диде.
Менә шулай барысы да хәл ителде: ничек, нәрсә дип җавап бирим дип уйларга урын калмады.
Юлга кузгалырга вакыт килеп җитте. Автобус янында халык байтак иде. Озатучылар да шактый. Минем үзем генә булмавыма артык игътибар итмәделәр дә шикелле.
– Автобуска утырабыз! Кузгалабыз! – диделәр.
Мин дә Линар белән саубуллашып, эчкә уздым. Тәрәзә янындагы урынга барып утырдым. Тәрәзәнең теге ягында, автобус янында ук ул басып тора. Әле дә күз алдымда: шундый канәгать, шундый бәхетле булып елмая!.. Менә автобус урыныннан да кузгалды һәм... шул вакыт Линар, йөгереп килеп, мин утырган җиргә, автобус тәрәзәсенә кәгазь ябыштырды. «Мин сине яратам!» Әйе, ап-ак кәгазь битенә шулай дип язылган иде!
Автобус эчендә купкан шау-шуны күрсәгез! «Хыял» кызлары миңа төрлесе-төрле яктан сорау яудырырга кереште:
– Кем ул?
– Кайдан ул?
– Кайчан таныштыгыз?
Ә мин... мин тын алдым да, барысы да ишетерлек итеп әйтеп куйдым:
– Кызлар, мин кияүгә чыгам!
Бер мәлгә генә тынлык урнашты, аннан кабат сорау яңгыры китте:
– Әйт инде, кем ул?
– Ничек бездән яшереп йөрдең?
– Өч көн элек танышкан егеткә кеше кияүгә чыгамы?
– Айгөл! Син үз акылыңдамы?!
Ә Линарның «Мин сине яратам!»ы тәрәзәнең теге ягында безнең белән бик озак барды әле...
Мәскәүдә исә мине аның яңа сюрпризы көтә иде!
Дәвамы. Башын биредә укырга: http://syuyumbike.ru/blogs/?blogger=16&id=319
1997 елның 4 ноябре.
Иртәдән үк үземне начар хис иттем. Бераз авыртып киттем бугай... Линар: «Иртәгә киләм», – дигән иде бит – килеп тә җитте һәм шунда ук: «Берәр дару алып керәм», – дип, даруханәгә чыгып китте.
Чемодан тутырырга керештем. Ул мине бераз читтән карап, күзәтеп торды да: «Бир әле, үзем тутырам, менә аны ничек эшлиләр – карап тор!» – диде. Хәрби кешеләрнең чемоданны ничек тутырганын мин шунда беренче тапкыр күрдем. Җигең – җиккә китереп, тәртип белән, пөхтә итеп... Ялгыш та бер буш урын калдырмыйча... Чемоданга миңа дигән бүләген – йомшак аяк киемен дә салды.
Инде өчәүләп чәй эчәргә утырдык. Шунда ул әни белән мине тагын бер шаккаттырды.
– Айгөл Италиядә булганда, без әти-әнием белән сезгә кыз сорарга киләбез, – диде.
Менә шулай барысы да хәл ителде: ничек, нәрсә дип җавап бирим дип уйларга урын калмады.
Юлга кузгалырга вакыт килеп җитте. Автобус янында халык байтак иде. Озатучылар да шактый. Минем үзем генә булмавыма артык игътибар итмәделәр дә шикелле.
– Автобуска утырабыз! Кузгалабыз! – диделәр.
Мин дә Линар белән саубуллашып, эчкә уздым. Тәрәзә янындагы урынга барып утырдым. Тәрәзәнең теге ягында, автобус янында ук ул басып тора. Әле дә күз алдымда: шундый канәгать, шундый бәхетле булып елмая!.. Менә автобус урыныннан да кузгалды һәм... шул вакыт Линар, йөгереп килеп, мин утырган җиргә, автобус тәрәзәсенә кәгазь ябыштырды. «Мин сине яратам!» Әйе, ап-ак кәгазь битенә шулай дип язылган иде!
Автобус эчендә купкан шау-шуны күрсәгез! «Хыял» кызлары миңа төрлесе-төрле яктан сорау яудырырга кереште:
– Кем ул?
– Кайдан ул?
– Кайчан таныштыгыз?
Ә мин... мин тын алдым да, барысы да ишетерлек итеп әйтеп куйдым:
– Кызлар, мин кияүгә чыгам!
Бер мәлгә генә тынлык урнашты, аннан кабат сорау яңгыры китте:
– Әйт инде, кем ул?
– Ничек бездән яшереп йөрдең?
– Өч көн элек танышкан егеткә кеше кияүгә чыгамы?
– Айгөл! Син үз акылыңдамы?!
Ә Линарның «Мин сине яратам!»ы тәрәзәнең теге ягында безнең белән бик озак барды әле...
Мәскәүдә исә мине аның яңа сюрпризы көтә иде!
Поделиться:
Комментарийлар (0)
Хәзер укыйлар
-
Гомеркәйләр бик кыска (хикәя)
-
Галош язмышымны хәл итте Балачактан ук әкиятләр яратмыйм. Ышанмыйм да. Әмма тормышың әкият сценариесе ,буенча баргач, ышанмый хәл юк икән...
-
Җандагы төер Мәрйәм кебек быел зарыгып кыш килгәнен көткән кеше бар микән? Юктыр!
-
Ирем ярым түгел... Ашыгып кияүгә чыкканыма иманым камил иде. Иремә барысын да әйтәм дә, аерылам...
Соңгы комментарийлар
-
16 гыйнвар 2021 - 07:36Без имениЯрты гомереннэн артыгын яшэгэнсен, купкэ тузгэнне , азга гына түз инде, беребез дэ белми күпме яшэячэгебезне, бары Аллахы гына белэ, курэ, ишетэ кунелдэ нилэр барын, гонах кылмый гына яшэсэн жанын тынычрак була, э иреннен бу гадэте кешегә яла ягу була. Бу бик зур гонах. Күңел тынычлыгы намазда. Сабырлыгын өчен савабы ахирэттэ булыр.Ирем гомер буе, «кыз түгел идең», диде
-
16 гыйнвар 2021 - 09:02Без имениЭйе эби(без дэу эни дип эйтэ идек) бн ускэн балалар барыбер башкачарак шул,тэуфикьлырак дип эйтимме инде.безнен чор балалары башка торлерэк иде шул,хэзергелэр бик эбилэрне тынламыйлар,кыз бала эле эзерэк колак сала сузлэренэ.э малайлар алай тугел икэн.Якын ерак әбекәем
-
16 гыйнвар 2021 - 09:58Без имениСабыр итэ белергэ Иде эти энидэн урнэк булмаган сезгэБайлар да елый
-
16 гыйнвар 2021 - 09:16Без имениТөрмэ, тэкэ дилэр, Башкортостан, Илеш районы.Булат Бәйрәмовны кызык иткәннәр
-
16 гыйнвар 2021 - 09:42Без имениБездэ дэ эбекэй дилэр. Минзэлэ ягы. Эбилэр урамда була ул ди иде курше эби. Минем эбекэйлэр дэ нэкь шундый иде. Гел башта Алла бирса дип сойлэшергэ, бисмилла дип йокларга ятарга, Аллах тагалэнен барлыгына ышандырып устерделэр. Урыннары ожмахта булсын. Икеседэ минем беренче баламны куреп калдылар. И 1ел аралыгы бн китептэ бардылар. Кирэк чакта соеп, кирэк чакта сугеп. Эшкэ ойрэтеп устерделэр. Мен рэхмэтЯкын ерак әбекәем